Ἀριθμός Πρωτ. 3323
Ἐν Ἀθήναις, 02 / 15 – 04 – 2024
«Προφθάσαι τὴν ἔνδοξον καὶ ἁγίαν Ἀνάστασιν,
τὸ Πάσχα τὸ μυστικόν, δι΄ οὗ Ἀδὰμ
ἐπανῆλθεν εἰς τὸν Παράδεισον»
(Στιχ. Ἑσπ. Πέμ. γ’ ἑβδ. Νηστειῶν)
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοὶ ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι·
ΦΘΑΣΑΜΕ καὶ πάλι στὸ ἅγιον Πάσχα, στὴν ἀπερίγραπτη καὶ ἀνέκφραστη χαρὰ γιὰ τὴν νίκη τῆς Ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου. Γευθήκαμε καὶ πάλι Μυστηριακὰ τὴν Οὐράνια Βασιλεία τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ ἡμῶν· ἀπολαύσαμε τὴν θεία δόξα καὶ ὡραιότητα τοῦ ἐνδόξου Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ὁ νέος Παράδεισος. Χαιρόμαστε τὴν πνευματικὴ Ἐλευθερία, τὴν ὁποία μᾶς χαρίζει πλουσιοπάροχα ὁ Λυτρωτὴς καὶ Σωτήρας μας στὴν ἀπέραντη Ἀγαθότητά Του!
Τὸ Πάσχα ἀποτελεῖ ἱστορικὰ τὴν διάβαση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς Αἰγύπτου στὴν ἐλευθερία τῆς γῆς Χαναάν. Ὅμως πνευματικά, σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὸ ἅγιον Πάσχα ἀποτελεῖ γιὰ τὸν Χριστιανικὸ λαὸ τὴν μετάβαση ἀπὸ τὰ κάτω στὰ ἄνω, ἀπὸ τὰ γήϊνα στὰ οὐράνια, ἀπὸ τὸν θάνατο στὴν Ζωὴ (βλ. Λόγον «Εἰς τὸ Πάσχα»).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος βεβαιώνει ὅτι «τὸ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστὸς» (Α’ Κορ. 5, 7). Τὸ δικό μας Χριστιανικό, μυστικό, Πάσχα εἶναι ἡ ἐναλλαγὴ ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ δουλεία στὴν ἐσωτερικὴ ἐλευθερία, ἀπὸ τὴν ἁμαρτία στὴν ἀρετή, ἀπὸ τὸν φόβο στὴν ἀφοβία, ἀπὸ τὴν γῆ στὸν οὐρανό, ἀπὸ τὸν πνευματικὸ θάνατο στὴν αἰώνια ζωή, ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τοῦ διαβόλου στὴν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ!
Ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς χάρισε πλέον ἀνοικτὸ τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας, ὄντας Αὐτὸς ὁ Ἴδιος ἡ «Ὁδὸς» (Ἰω. 14, 6), καὶ ἡ «Θύρα» (Ἰω. 10, 9) πρὸς τὴν αἰώνια Ζωή. Ἤδη ἐν Χριστῷ μεταβαίνουμε πνευματικὰ ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας στὸ Φῶς τῆς Χάριτος μέσα στὴν ψυχή μας. Ἐφ΄ ὅσον συμβαδίζουμε μὲ τὸν Θεάνθρωπο Κύριό μας, τὸ Φῶς Του καθοδηγεῖ τὰ βήματά μας, ὥστε νὰ μὴν σκοντάφτουμε (Ἰω. 11, 9-10) σὲ κάθε ἐμπόδιο ποὺ ἐπαίρεται γιὰ νὰ μᾶς κρύψει τὴν γνώση τοῦ Χριστοῦ (Β’ Κορ. 10, 5).
Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος Θεολόγος μᾶς θυμίζει, ὅτι ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία σημαίνει εἴσοδο, σὰν σὲ μνῆμα, στὴν ταπείνωση καὶ στὴν μετάνοια. Ἐκεῖ ὅμως εἶναι ποὺ μᾶς βρίσκει ὁ Χριστός. Καὶ τότε μᾶς ἐγείρει σὲ μυστικὴ ἀνάσταση ἀπὸ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ζωή, πρᾶγμα ποὺ ἀποτελεῖ μετοχὴ στὴν θεία Δόξα Του! (βλ. Κατήχησις 13).
***
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί·
Ὅλη ἡ ἀγωνιστικὴ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀποτέλεσε ἀκριβῶς τὴν πνευματική μας πορεία καὶ θυσία, προκειμένου νὰ φθάσουμε ἐπάξια στὴν ἁγία Λαμπρά. Ἡ πασχάλια θεία αἴσθηση συναντήσεως καὶ ἑνώσεως μὲ τὸν Παθόντα καὶ Ἐγερθέντα Λυτρωτή μας, ἐπιτυγχάνεται κατὰ τὸ μέτρο τῆς Σαρακοστιανῆς προετοιμασίας μας. Μόνον καθαρθέντες στὶς αἰσθήσεις ἄνθρωποι δύνανται νὰ χαροῦν καὶ νὰ βιώσουν τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ καθαρότητα, ποὺ προϋποτίθεται, ἐπέρχεται μὲ νηστεία στὸ σῶμα, ἐγκράτεια στὸ πνεῦμα καὶ δάκρυα μετανοίας στὴν ψυχή, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπλανῆ ὀρθόδοξη θεραπευτικὴ παράδοση καὶ ἐμπειρία.
Γιὰ νὰ γίνουμε φωτεινοὶ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, ἄξιοι τῆς θείας λαμπρότητος τοῦ Πάσχα, πρέπει νὰ βγάλουμε ἀπὸ πάνω μας καὶ ἀπὸ μέσα μας «τὸ χιτώνιον τῆς ἀκρασίας», δηλαδὴ τὴν αἰχμαλωσία στὰ πάθη, καὶ νὰ ἐνδυθοῦμε «τὴν φαιδρὰν τῆς ἐγκρατείας στολήν», διότι μόνο σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση εὑρισκόμενοι κοινωνοῦμε ἀληθινὰ μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό.
Καὶ τώρα, ποὺ ἦλθε ἡ χαρὰ καὶ ἡ ἀνάπαυση τοῦ Πάσχα, ἡ περίοδος τοῦ Πεντηκοσταρίου μὲ τὴν παρηγορία καὶ τὴν πλησμονὴ στὴν κατάλυση τροφῶν, μὴ λησμονήσουμε καὶ μὴν ἀπεμπολήσουμε τὸν μόνο τρόπο ἐγγύτητος καὶ διαμονῆς/παραμονῆς στὸν Θεό: τὴν ἐγκράτεια, τὴν καθαρὴ καρδιά, τὸν φωτεινὸ προσευχόμενο νοῦ καὶ τὰ ἀγαθὰ ἔργα ἀληθοῦς πίστεως, μετανοίας καὶ ἀρετῆς.
***
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
Εἴθε ἡ Χριστιανική μας κλήση καὶ ζωὴ νὰ παραμένει πάντοτε ἀναστάσιμη, ζωηφόρος καὶ ἀληθινή, ἕως ὅτου ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας προσδεχθεῖ καὶ μᾶς στὴν μακαριότητα τῆς ἀναπαύσεως, ἡ ὁποία ἀναμένει δικαίως τοὺς «ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντας» (Ἀποκ. 14, 13)!
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
† Ὁ Πελαγονίας ΜΑΞΙΜΟΣ
Οἱ Βοηθοὶ Ἐπίσκοποι
† ὁ Ἐπίσκοπος Νικοπόλεως (Τζακάρτας) κ. ΔΑΝΙΗΛ
† ὁ Ἐπίσκοπος Ταλαντίου κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
† ὁ Ἐπίσκοπος Ἀστορίας κ. ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ