Τὴν 21ην τοῦ μηνὸς Μαΐου( ν.η.) ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ εὐλαβέστατος Ἱερομόναχος π. Παῦλος Brusse. Ἡ καταγωγή του ἦτο ἀπὸ τὴν πόλιν Castel Sarrazin τῆς Νοτίου Δυτικῆς Γαλλίας.
Ὑπῆρξεν εἰς τὴν ζωήν του ἕνας σύγχρονος ἀναχωρητὴς καὶ ὡς πάλαι ποτὲ ὁ πρῶτος ἀναχωρητὴς ὁ πατριάρχης Ἀβραὰμ ἔλαβε τὴν ἐντολὴν ἀπὸ τὸν Θεὸν << ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἥν ἂν σοὶ δείξω>> (Γέν. 2,1), ὡσαύτως καὶ ὁ ἄλλος ἀναχωρητής, ὁ προφήτης Ἠλίας, ὑπήκουσε εἰς τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου << Πορεύου ἐντεῦθεν κατὰ ἀνατολάς...>> (Γ’ Βασίλ. 17,1-6) .
Οὕτω καὶ ὁ π. Παῦλος ἀφοῦ ἐγνώρισε τὸν τότε Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἀχαΐας καὶ νῦν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ.κ. Καλλίνικο πρὶν ἀπὸ περίπου 40 ἔτη, εἰς μίαν περιοδείαν τοῦ εἰς τὴν Γαλλίαν ὡς ἐξάρχου Δυτικῆς Εὐρώπης.
Τότε ἐχειροτονήθῃ ὑπ΄αὑτοῦ Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος, κατόπιν πῆρε μίαν σταθερὰν ἀπόφαση νὰ ἀναχωρήσει << κατὰ ἀνατολάς>>, μαζὶ μὲ τὴν κατὰ σάρκα ἀδερφή του, ὅπως εὕρουν λιμένα πνευματικῆς σωτηρίας, ἐγκαταλείποντας μίαν Γαλλία τῆς ἀθεΐας ὅπου γιὰ τοὺς περισσοτέρους Γάλλους, ὅπως λέγετε, << ὅτι ὁ θεὸς ἔχει πεθάνει>>.
Κατόπιν ἀπεφάσισαν νὰ ἔλθουν εἰς τὴν Ἑλλάδα, τὴν χώρα τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων ἁγίων , ὁσίων, μαρτύρων , ἱερομαρτύρων, ἱεραρχῶν καὶ ὁμολογητῶν, δεδομένου, ὅτι μόνο εἰς τὴν νῆσον Χίον, ἐσφάγησαν κατὰ τὴν περίοδον τῆς τουρκοκρατίας 140 χιλιάδες χριστιανοί . Ὁ μὲν πατὴρ Παῦλος ἐκοινoβίασε εἰς τὴν ἀνδρώαν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἡ δὲ ἀδερφή του εἰς τὴν γυναικείαν Ἱερὰ Μονὴ Ταξιαρχῶν στὰ Ἀθἰκια Κορινθίας.
Εἰς τὴν Ἱερὰν ταύτη Μονή, ὑπηρέτησε ὁ ἐκλιπών, πλέον τῶν 30 ἐτῶν διάγων τὸν βίον του ἐν ὑπακοῇ εἰς τὸν προεστώτα τῆς Μονῆς. Διεκρίνετο δὲ διὰ τὴν ἁπλότητα τοῦ καὶ τὴν ταπείνωση του. Πάντα ἦτο πρόθυμος εἰς τὰ διακονήματα. Ἦτο φιλόπονος καὶ πολυπράγμων. Δὲν ἦτο θεωρητικός , ἦτο ὅμως πρακτικός, δηλαδὴ ὁ ποίησας καὶ διδάξας.
Ὁ χαρακτήρ του ἦτο γλυκὺς καὶ ἐπιεικέστερος πρὸς τοὺς νεοτέρους καὶ ἀρχαρίους καθὼς καὶ αὐστηρότερος πρὸς τοὺς παλαιοτέρους. Ὅσοι τὸν εἶχαν γνωρίσει, ὅλοι κάτι καλὸ ἔχουν νὰ ποῦν γιὰ αὐτὸν δηλαδὴ τὸ πόσο ὠφελήθησαν ἀπὸ αὐτὴν τὴν γνωριμίαν τους.
Θεωρῶ ἀξιοσημείωτο ὅτι εἶναι καὶ ἀρκετοὶ νεοημερολογίτες ποὺ τὸν ἔβρισκαν ὡς μίαν πνευματικὴν ὄασιν, μέσα εἰς τὴν ἐποχὴν ποὺ ζοῦμε τῆς συγχύσεως τῶν ἠθῶν καὶ τῶν ἀξιῶν, ὅπως μᾶς πληροφόρησαν μερικοὶ ἐξ αὐτῶν.
Ὑπηρέτησεν ὡς ἐφημέριος εἰς διαφόρους Ναοὺς καθὼς καὶ εἰς τὸν Ναὸν Μεταμόρφωσεως τοῦ Σωτήρος Κορίνθου.
Ἐφήρμοζε εἰς τὴν ζωήν του ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγουσιν οἱ ἅγιοι πατέρες ὅτι << Μοναχὸς ἐστὶ βία φύσεως διηνεκὴς καὶ φυλακὴ αἰσθήσεων ἀνελλιπής, τῆς γῆς ἁπάσης καταφρονήσας καὶ ὡς πόλιν ἔχων τὸν οὐρανὸν >> ὡς διαλαλεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Ἐξεδήμησε πλήρης ἡμερῶν διάγων τὸ 85 ἔτος τῆς ἡλικίας του.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδερφὲ καὶ συλλειτουργὲ πατερὰ Παῦλε.
Χριστὸς Ἀνέστη!
Ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Καραΐσκος
Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Ἱερομονάχου π. Παύλου ψάλθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου Ἀθικίων Κορινθίας προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Καλλινίου καὶ μὲ τὴν συμετοχὴ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ταλαντίου κ. Καλλινίκου καὶ ἁπάντων τῶν Ἱερομονάχων τῆς Μονῆς. Ἡ δὲ ταφὴ του πραγματοποιήθηκε στὸ Κοιμητήριο τῆς Μονῆς.
