Ἰστορικά

Ὁ Μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Κυκλάδων ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Kykladwn1

ΕΥΣΕΒΗΣ ΜΝΗΜΗ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ

«Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ...»
( Ἑβρ. 13,7)

 

Ἡ Ἱερά Συνοδός ἀφιιέρωσε τό ἔτος 2001 εἰς τόν ἀλήστου μνήμης ὁμολογητήν Ἱεράρχην τῆς μαρτυρικῆς ἠμῶν Ἐκκλησίας Κυρόν Γερμανόν Βαρυκόπουλον Ἐπίσκοπον Κυκλάδων, εἰς ἀπότισιν τιμῆς καί χρέους υἱκοῦ φιλοπατόρων υἱῶν, ἐπί τῆς συμπληρώσει πεντηκονταετίας ἀπό τῆς εἰς Κύριον ὁσίας ἐκδημίας του.


Ὄντως, «δίκαιοι ζῶσιν εἰς τόν αἰῶνα καί ἐν Κυρίω ὁ μισθός αὐτῶν», διὸ «καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν».


Ὅσον καί ἂν οἱ ἄνθρωποι λησμονοῦν ἡ ἀθετοῦν το πρός τούς πατέρας μνημόνειον καί υἱκόν σέβας, ἡ ἀλάθητος ἱστορία στεντορίως μαρτυρεῖ μεταθανατίως ὡς ἑλλανόδικος βραβευτὴς τῆς προσωπικότητός των.


Μορφαί πού ἐκόσμησαν τήν Ἐκκλησίαν καί τό Ἔθνος, διαμένουν ἀνεξίτηλοι εἰς τήν μνήμην τῶν ἐπιζώντων ἐκτιμητῶν τῆς ἀνωτερότητός των καί εἰς τάς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, ὡς ἀξιομίμητα πρότυπα, διότι ἐνεγράφησαν εἰς τάς χρυςὰς δέλτους τῆς Ἱστορίας, καί πολύ ἀξιώτερον εἰς τάς αἰωνίους βίβλους τοῦ Θεοῦ τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων.


Μιά τοιαύτη μορφή ὑπῆρξε καί ὁ περί οὗ ὁ λόγος ἀξιομακάριστος Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας μας Κυκλάδων Γερμανός, ὅστις, «τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισται, τόν δρόμον τετέλεκε, τήν πίστιν τετήρηκε, διὸ ἀπόκειται αὐτῷ ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος»! Προσέφερε προθύμως ἐαυτόν εἰς τόν Ἱερόν ἀγώνα κατά τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου, πρῶτος κληθεὶς εἰς τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης ὑπό τῶν ἡγηθέντων τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. τό ἔτος 1935 ὁμολογητῶν Ἀρχιερέων.


Τοῦτο δέ, διότι διεκρίνετο ὡς θιασώτης τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων καί πολέμιος τῆς καινοτομίας τοῦ νέου ἡμερολογίου, γνωστός διά τά κηρύγματά του κατά τῶν μεταρρυθμιστῶν.


Ἡ τοιαύτη τοποθέτησίς του δυσηρέστησε τούς κρατοῦντας καί ἰδιαιτέρως τόν πρωταίτιον τοῦ σχίσματος Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, ἕνεκα τῆς ὁποίας ὑπέπεσε εἰς τήν δυσμένειάν του καί ἐστερήθη τῆς προαγωγῆς, παρ' ὅτι εἶχε μείζονα προσόντα τῶν συγχρόνων του Ἀρχιερέων.


Ὑπῆρξε ἄριστος θεολόγος, καθηγητής ἐπί σειράν ἐτῶν εἰς τά Λύκεια τοῦ Πειραιῶς, ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας εἰς Μασσαλίαν μέ ἐπαξίαν δράσιν, διότι παρεκτός τῆς ἐμψυχώσεως καί συνενώσεως τῶν ἀποδήμων Ἑλλήνων εἰς ὁμοψυχίαν, ἱκανήν οἰκονομικήν βοήθειαν προσέφερε εἰς τό Κράτος ἐκ συνεισφορῶν, ἕνεκα τῶν βαλκανικῶν πολέμων.


Πέραν αὐτῶν, ὑπῆρξε καί ἐξομολογητής τῆς Βασιλίσσης Ὄλγας διά τά σπάνια χαρίσματά του.


Προικισμένος ὅθεν μέ ταῦτα καί ἕτερα χαρίσματα καί ἔχων, βίωμά του τήν ρῆσιν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ διωχθήσονται», προθύμως ἐπέλεξε τήν στενήν καί τεθλιμμένην ὁδόν τῶν διωγμῶν καί στερήσεων, πρῶτος λαβῶν τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης, ὡς ἀνωτέρω, εἰς σύστασιν τῆς πρώτης Ἱερᾶς Συνόδου μετά τό σχίσμα τοῦ νέου ἡμερολογίου.


Ἔκτοτε, ἡ μέν Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. συγκροτηθεῖσα κανονικῶς καί μέ ἄλλας τρεῖς χειροτονίας τῶν Ἐπισκόπων, Χριστιανουπόλεως, Διαυλείας καί Βρεσθένης, ἀπετέλεσε τήν πρώτην μετά τό σχίσμα τοῦ 1924 νόμιμον συνέχειαν τῆς μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ποιμαινομένη ὑπό ἑπταμελοῦς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἡ δέ καινοτόμος τοιαύτη τοῦ σχίσματος, ὡς Κρατική Ἐκκλησία ἐξαπέλυσε σφοδρόν διωγμόν κατά τῆς νομίμου Ἡγεσίας τῶν πατρικῶν παραδόσεων μέ καθαιρέσεις, φυλακάς καί ἐξορίας.


Ὀλίγον διάστημα παρῆλθε ἅμα τή ἀναλήψει τῶν καθηκόντων τοῦ ἀοιδίμου Γερμανοῦ ὡς Ἐπισκόπου καί εὐθύς ἐδοκίμασε τήν πρώτην γεῦσιν τῶν δοκιμασιῶν τοῦ τῆς ἐξορίας εἰς γεροντικήν ἡλικίαν, φυλακίσεων καί προπηλακισμῶν, διαμείνας ἄκαμπτος καί ἀκλόνητος μέχρις ἐσχάτων.
Ἰδού μία ἐπιστολή τοῦ ἐκ τῆς ἐξορία του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ δεῖγμα τῆς πίστεώς του εἰς τόν ἱερόν μας ἀγώνα καί μαρτυρίαν τῆς ψυχικῆς δυνάμεώς του.


«Τέκνα πιστά καί περιπόθητα ἐν Κυρίω χαίρετε.


Καί πάλιν ἐρῶ Ὑμῖν χαίρετε, ἐγώ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίω διά τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Πνευματικῶς ἐπικοινωνῶν μεθ' ὑμῶν, ἀπό τόν τόπον τῆς ἐξορίας μου, συνιστῶ εἰς Ὑμᾶς ὑπομονήν καί ἐμμονήν ἐν τοῖς Δογμασι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἠμῶν Χριστοῦ, ἕως οὗ εὐδοκήση ὁ Κύριος καί πάλιν ἐνωθῶμεν Ποιμένες καί πρόβατα. Τά δεσμά, δι' ὧν ἡ παράνομος συναγωγή ἐδέσμευσεν ἡμᾶς, καί ἐξώρισε μακράν Ὑμῶν, εἶναι ἅγια, ἐπειδή πάσχομεν, διότι ἀναπετάσαμεν τό δοξασμένον καί τίμιον Λάβαρον τῆς Ὀρθοδοξόας, ἥν λύκοι βαρεῖς, κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον, ἐζήτησαν νά καταπατήσωσι, διά τῶν ἀντισυνταγματικῶν καί ἀντικανονικῶν αὐτῶν ἀποφάσεων.


Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά. Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Προσέξατε νά ἀκολουθῆτε τό Πάτριον καί Ὀρθόδοξον Ἑορτολόγιον, ὅπερ οἱ ἅγιοι καί Θεοφόροι Πατέρες διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν ἑπτά Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί διά Κανόνων καί Ἱερῶν Παραδόσεων παρέδωκαν εἰς ἠμᾶς, πολλά δέ διά τῶν ἰδίων αὐτῶν αἱμάτων ἐσφράγισαν. Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος ὁ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ ἀναβάς καί Θεία ρήματα ἀκούσας παραγγέλει εἰς ὅλους ἠμᾶς τούς ἀληθεῖς Ποιμένας λέγων: "Ἀγρυπνεῖτε ὑπέρ τοῦ Ποιμνίου σας". Καί ἠμεῖς λοιπόν ἀκολουθοῦντες τόν Ἀπόστολον Παῦλον παραγγέλομεν Ὑμῶν ἄχρις οὐ ἑνώσει ὁ Κύριος Ὑμᾶς μετά τῶν ἀληθῶν Ποιμένων Σας: "Στήκετε καί κρατεῖτε τάς Παραδόσεις". Ἀγρυπνεῖτε καθώς καί ἠμεῖς καί ἀγωνίζεσθε μέχρις αἵματος τόν ἱερόν ἠμῶν ἀγώνα, δι' ὅλων των δυνάμεών Σας καί τῶν Χριστιανικῶν καί νομίμων μέσων, διαμαρτυρόμενοι διά τά βάρβαρα καί ἀνήκουστα μέσα, τά ὁποῖα ἡ Σχισματική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί ἡ συρομένη ὄπισθεν αὐτῆς Πολιτεία, μεταχειρίζεται καθ' ἠμῶν καί Ὑμῶν, ὡς νά εἴμεθα δοῦλοι καί ἀνελεύθεροι. Ἔχετε πίστιν εἰς τόν Κύριον ἠμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ ὁποῖος θά ἐπιβραβεύση τόν Ἱερόν ἠμῶν ἀγώνα καί εὐλογῶν αὐτόν θά ἐπαναφέρη τό Ὀρθόδοξον καί Πάτριον ἑορτολόγιον, ἐν τῇ Ἁγία Αὐτοῦ Ἐκκλησία, πρός ἕνωσιν ὅλων των Πιστῶν καί εἰρήνευσιν παντός του εὐσεβοῦς καί Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ Λαοῦ. Μή φοβεῖσθε δί' ὅσα ἠμεῖς πάσχομεν καί μή λυπεῖσθε. Νά λυπῆσθε δί' ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀφήρεσαν τό ἔνδυμα αὐτῶν τό Ἀγγελικόν, ἐξύρισαν κόμην καί πώγωνα, διότι αὐτοί εἶναι αὐτοκαθηρημένοι καί αἱρετικοί καί οὔτε χάριν ἔχουσι πλέον, οὔτε μεταδίδουσι τοιαύτην, οἱονδήποτε μανδύαν περιβληθῶσιν εἴτε Ἀρχιερατικόν εἴτε Πατριαρχικόν. Διότι ἐπρόδωσαν ὡς ὁ Ἰούδας τόν Χριστόν καί διά τοῦ χρηματισμοῦ διήρεσαν τό Ὀρθόδοξον Χριστιανικόν πλήρωμα εἰς δύο ἀντιμαχομένας μερίδας καί ἀντί τῆς εἰρήνης ἔβαλον μάχαιραν εἰς τάς Χριστιανικᾶς οἰκογενείας.


Ἠμεῖς, καθῆκον ἔχομεν ἱερόν νά φυλάξωμεν τόν ὅρκον τῆς Ὀρθοδοξίας, τόν ὁποῖον ἐδώκαμεν ὅτι θά μείνωμεν πιστοί εἰς τάς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν 7 Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Θεοφόρων Πατέρων, καί διά τοῦτο ἐκηρύξαμεν τήν σημερινήν "ἐπίσημον" Ἐκκλησίαν Σχισματικήν, διότι νεωτερίζουσα ἐπλανήθη καί προτεσταντίζουσα εἰσήγαγε τό Παπικόν (φράγκικον) ἑορτολόγιον. Κρατεῖτε λοιπόν τέκνα μου, τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν ἀλώβητον καί ἀμώμητον, καθώς παρελάβομεν παρά τῶν εὐσεβῶν καί ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, καί ὁ Κύριος θά δώση τέλος εἰς τάς θλίψεις καί κακώσεις καί διωγμούς καί ἐξορίας ἠμῶν. Ἐλπίζετε εἰς τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἴνα δοξασθῆ ὑφ' ὑμῶν, παρεχώρησε νά δοκιμασθῶμεν καί ἴσως νά ἀποθάνωμεν ἐν τῇ ἐξορία. Παρακαλεῖτε Αὐτόν μεθ' ἠμῶν, ἴνα φωτίση τούς πεπλανημένους, τούς ἀκολουθοῦντας τό παπικόν ἑορτολόγιον, καί ἐνωθῶσι μεθ' ἠμῶν, χαρίση δέ οὕτω τόν Θρίαμβον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ οὐ ἡ χάρις καί τό ἔλεος μετά πάντων ἠμῶν. Ἀμήν.

Ἐξόριστος ἐν Ἱερά Μονή Καθαρῶν.
Ἰθάκη τῇ 11/24-7-1935
† Ὁ Κυκλάδων Γερμανός»

 

Ἀλλ' ὁ σεμνός Ἱεράρχης εἶχε παγίαν τήν δοκιμασίαν καί θλίψιν, ὄχι μόνον κατά τόν χρόνον τῶν ἐξοριῶν τοῦ ἀλλά καί κατά τό ἐν Ἀθήναις μεσολαβητικόν διάστημα τῆς παραμονῆς του, λόγω τῶν ἀντιξοοτήτων καί ἐσωτερικῶν διενέξεων πού μαστίζουν ἀείποτε τήν δύσμοιρον Ἐκκλησίαν μας.


Ἔζησε πτωχός, λιτοδίαιτος καί ταπεινός, προσιτός καί διδακτικός εἰς ὅλους μικρούς καί μεγάλους.


Ἐχειροτόνησε πολλούς ἱερεῖς ἐμπλουτίσας τόν ἱερόν ἠμῶν ἀγώνα μέ πλειάδα διακριθέντων ἱερέων ἐπ' ἀρετή.


Ἐπέπρωτο ὅμως ὁ σκληρός διωγμός τῶν ἐτῶν 1951-1953 ἐπί μανιώδους διώκτου Σπυρίδωνος Ἀρχιεπισκόπου τῶν νεοημερολογιτῶν, νά θέση τέρμα εἰς τήν δραστηριότητά του καί τήν ἐπίγειον ζωήν του.


Ἔγκλειστος ὡς εἰς φυλακήν διά τόν διωγμόν, κατά παρότρυνσιν τῶν συνεργατῶν καί τοῦ περιβάλλοντός του ἔγραφε καί ἐστήριζε τό ποίμνιον εἰς τόν ἀγώνα τῆς πίστεως, καθώς καί προηγουμένως εἰς τήν ἐξορίαν εὑρισκόμενος. Δέν ἄνθεξεν ὅμως ἐπί πολύ εἰς τήν θλίψιν τῶν ἡμερῶν διά τήν ταλαιπωρημένην ζωήν του καί διά τό προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας του. Διὸ καί προσβληθεῖς ὑπό ἐγκεφαλικῆς νόσου ἔπεσεν ἡρωϊκῶς εἰς τήν ἐκτέλεσιν τοῦ καθήκοντος.


Ἡ εἴδησις τοῦ θανάτου κατετάραξε τούς πιστούς καί κυρίως τούς κρυπτομένους ἱερεῖς ἕνεκα τοῦ διωγμοῦ.


Ἐκοιμήθη τήν 24ην Μαρτίου 1951, παραμονήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.


Ἡ ὠμότης τοῦ διώκτου Σπυρίδωνος ἀντί νά ἁπαλύνῃ διά τό θῦμα του, ἀπεναντίας ἐξήφθη ἀγριώτερον καί διέταξε τήν ταφήν τοῦ ἄνευ ἱερολογίας ὡς κακούργου, ὁ κακουργήσας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν παραδόσεων.


Ἐν τούτοις, ὁ Θεός οἰκονόμησε τήν ἱερολόγησιν τοῦ σεπτοῦ λειψάνου του, διά τινός Ἀρχιμανδρίτου* κεκρυμμένου, τοῦ ὁποίου τήν κατακόμβην ἔνθα ἐλειτούργει ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἀνεκάλυψε ἡ ὀργάνωσις τῶν νέων καί ὠδήγησε αὐτόν ἐν μέση νυκτί εἰς τήν κλινικήν της Ἁγίας Ἑλένης, ἔνθα το ἱερόν λείψανον τοῦ μεταστάντος ἐφρουρεῖτο ὑπό ἰσχυρᾶς ἀστυνομικῆς δυνάμεως.


Ἐτάφη δέ ὁ νεκρός ὑπό πλήθους λαοῦ συνδραμόντος πανταχόθεν τῆς χώρας, ἴνα ἀσπασθῶσι μετά δακρύων τάς σεπτᾶς χείρας του καί λάβωσι τήν τελευταίαν εὐχήν του.


Αὐτός ὑπῆρξε ὁ ἐπίλογος τῆς ἁγίας ζωῆς καί πολυσχιδοῦς δραστηριότητος τοῦ ἀξιομνημονεύτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων Γερμανοῦ.
Ἐκάλυψε ἡ γῆ τό τεταλαιπωρημένον σῶμα τοῦ γηραιοῦ ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου, ἀλλά ἡ μορφή του καί τό διάτορον κήρυγμά του ὑπέρ ὀρθοδόξων πατερικῶν ἀρχῶν καί παραδόσεων, θ' ἀντηχεῖ διηνεκῶς καί θά παραμένει πυξίς πορείας εἰς τούς ἁγνούς ἀγωνιστᾶς κληρικούς καί λαϊκούς της μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας.


Ἰδού πώς ἀνέγραψε ὁ συμπαθῶν ἡμερήσιος τύπος τόν θάνατόν του μετά τῆς φωτογραφίας, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τήν ἀρχήν τοῦ ἡμεροδείκτου.

 

«ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΟΥΣ
ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ»

Ἔπεσε εἰς τάς ἐπάλξεις τοῦ ἱερωτέρου θρησκευτικοῦ ἀγῶνος, ὁ πάλλευκος Ἱεράρχης τῶν Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος. Θλιβόμενος βαθύτατα διά τά ἄστοργα καί βάρβαρα μέτρα τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας. Προσεβλήθη ἀπό ὁλοσχερῆ ἡμιπληγίαν καί τήν 4ην ἀπογευματινήν της Παρασκευῆς ἀπεδήμησεν εἰς Κύριον.


Ἐξυπηρέτησεν ὅσον οὐδείς ἄλλος τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Πατρίδα.


Ἀριστοῦχος θεολόγος εἰργάσθη εἰς ὅλους τους τομεῖς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς δράσεως πρός δόξαν τοῦ Σωτῆρος. Διετέλεσεν ἐξομολόγος τῆς εὐσεβεστάτης Βασιλίσσης Ὄλγας. Ἐδίδαξεν ὡς καθηγητής εἰς τά περιφημότερα Λύκεια τοῦ Πειραιῶς, γαλουχήσας πολλούς ἐκ τῶν συγχρόνων ἐπιστημόνων. Ἀντιπροσώπευσε τήν Ἐκκλησίαν καί τό Ἔθνος ὡς ἱερατικός προϊστάμενος εἰς Μασσαλίαν καί ἀλλαχοῦ.


Ὁ βίος τοῦ ὑπῆρξε λιτότατος καί ἀποστολικός. Οὐδέ ἐν εὐτελέστατον νόμισμα εὑρέθη εἰς τά θυλάκιά του. Σκοπός τοῦ ὑπῆρξε τό ἔργον τοῦ Χριστοῦ. Μάρτυς ἀψευδέστατος τοῦ ἤθους του καί τῆς πολιτείας τοῦ ὑπῆρξε ὁ λαός τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου. Ἀλλ' ἰδού πώς τόν ἀντήμειψεν ἡ κρατοῦσα Ἐκκλησία καί τό Κράτος.


Τῷ προσέφερε τό πικρότατον κώνειον τῆς δοκιμσίας εἰς τήν σεβαστήν ἡλικίαν τῶν 85 ἐτῶν. Τόν περιεφρόνησαν ἰταμώτατα. Θά καυχῶνται οἱ ἁρμόδιοι ἀτενίζοντες τόν νεκρόν.


Ἡ Ἑλλάς καί ἡ Ἐκκλησία ἀσφαλῶς θλίβονται καί τή συνεργασία τῆς ἱστορίας κατατάσσουν τόν μέγαν νεκρόν εἰς τό Πάνθεον τῶν ἡρώων, πλησίον των μαρτύρων τῆς πίστεως καί τῆς Ἐλευθερίας».


(« Ἐθνικός Κῆρυξ» 25-3/7-4-1951)

 

Kykladwn2


Ἀξίζει νά φέρωμεν εἰς τήν μνήμην μας καί σχετικόν δημοσίευμα τῆς «Φωνῆς τῆς Ὀρθοδοξίας» κατά τό ἐτήσιον μνημόσυνον τοῦ ἀοιδίμου Πατρός:

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΣΒΥΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ἡ ἐπέτειος τοῦ θανάτου τοῦ Ἁγίου Κυκλάδων

 

Ἕνας χρόνος συνεπληρώθη, ἀπό τήν θλιβεράν ἐκείνην ἡμέραν, κατά τήν ὁποίαν ἡ Σεβαστή μορφή τοῦ Ἐπισκόπου Κυκλάδων ἔδυε ὄπισθεν εἰς τούς ὁρίζοντας τῆς αἰωνιότητος καί τῆς Ἀθανασίας. Ἡμέρα πραγματικῶς ἱστορική, ἡμέρα, ἡ ὁποία θά παραμείνη ὡς σημαντικός σταθμός εἰς τήν ἠρωϊκήν ἀντίστασιν ἑνός λαοῦ, ἀγωνιζομένου σκληρῶς διά τήν ἐμπέδωσιν τοῦ ἱερωτέρου δικαιώματος, τῆς Ἐλευθερίας τῆς Θρησκευτικῆς Συνειδήσεως.


Καί θά παραμείνη ἱστορική αὐτή ἡ ἡμέρα, διότι ὄλαι αἵ ὧραι τῆς εἰκοσιτετραώρου διαρκείας της, ὑπῆρξαν οὐσιώδεις καί μεσταί βασικῶν διδαγμάτων, δί' ὅσους γνωρίζουν νά ζοῦν ἐλεύθεροι καί ἀνταλλάσσουν τήν ἐλευθερίαν μόνο μέ τόν θάνατόν των. Ἀπέδειξεν ἀκόμη ἡ ἡμέρα αὐτή τό θλιβερόν καί ἀπροσμέτρητον βάραθρον, εἰς τό ὁποῖον περιέπεσε ἡ «Κρατοῦσα Ἐκκλησία».


Γερμανός Βαρυκόπουλος! ὁ γηραιός καί χιονοσκεπής ἱεράρχης, ὁ κατακοσμήσας τά στήθη του μέ μετάλλια δόξης καί μεγαλειώδους δράσεως. Ὡς ὑψιπέτης ἀετός ἀνῆλθεν εἰς τά ἀνώτατα ὕψη τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν, ἐδέχθη τάς θωπείας τῶν ἀκτίνων τοῦ Ἡλίου τῆς Ἀληθείας καί τέλος βαρύτατα τραυματισμένος ἀπό τά ἰοφόρα βέλη μικροσκοπικῶν νάνων, νάνων ἱεροσχήμων καί ἱεροξεταστῶν, πίπτει βαρύγδουπος ἐπί τῆς Ἀττικῆς γῆς, πραγματικός ἥρως ἀποθνήσκων ἐπί τῆς ἀσπίδος του.


Γερμανός Βαρυκόπουλος! ὁ μέγας ἰδεολόγος, τοῦ ὁποίου ἡ πάλλουσα καρδία, συνέσφιξε θερμοτατα τά εὐγενέστερα ἰδανικά: Τό μεγαλεῖον της Ὀρθοδοξίας καί τήν Ἀγάπην τῆς Ἐλευθερίας. Ἐπροτίμησε δέ νά συναποθάνῃ ἐναγκαλιζόμενος τά προσφιλῆ του ἰδεώδη, παρά νά δεχθῇ νά ἀποσπάσουν ἐκ τῆς καρδίας του, τούς πνευματικούς του ἔρωτας.


Γερμανός Κυκλάδων! Τό τραγικόν θῦμα τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας, ἐπί τοῦ πτώματος, τοῦ ὁποίου ἐπέπεσαν τά ὄργανά της κατά τήν ἡμέραν τοῦ θανάτου του ὡς γύπες.
Γερμανός Βαρυκόπουλος! Ὁ ἀγαπημένος Δεσπότης μας, πού ἐπεσεν ἠρωϊκῶς μαχόμενος εἰς τόν εὐγενέστερον ἀγῶνα.
Κανείς μας δέν θά ξεχάση τάς ἀπαισίας ἐκείνας ἡμέρας! Κανείς μας δέν θά ξεχάση, ὅτι τό σεπτόν του σκῆνος ἐρρίφθη εἰς τόν λάκκον τοῦ Νεκροταφείου, ὡς ἐκτελεσθεῖς κακοῦργος καί εἰς τόν ὁποῖον, ἡμιθανῆ τυγχάνοντα, ἠρνήθη καί αὐτήν τήν Θείαν Μετάληψιν, ἡ Κρατοῦσα Ἐκκλησία.


Δι' αὐτό κατά τήν ἐτησίαν ἐπέτειον τοῦ Θανάτου του καί καθ' ἥν στιγμήν ἡ ἀθάνατος ψυχή του, ἠγλαϊσμένη καί πάγκαλος, πτερουγίζει ἐν μέσω ἠμῶν, θωπεύουσα τά κουρασμένα πρόσωπά μας, ἅς ἀνακόψωμεν πρός στιγμήν τήν πορείαν μας. Ἂς σιγήσωμεν τούς κοσμικούς θορύβους καί ὁπουδήποτέ της γῆς, εὑρισκόμενοι, ἅς ἀτενίσωμεν τό Μεγαλεῖον του Μάρτυρος Ἀρχιερέως, τόν ὁποῖον εἴχαμεν τήν εὐτυχίαν νά μᾶς ποιμάνῃ ζῶν.


Ὑπέρτατον δέ καθῆκον τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς στιγμῆς, ἅς ἐμπνεύση εἰς ἠμᾶς τόν ὅρκον τοῦ μαχομένου ἀγωνιστικού: «Ἀθάνατε Ἱεράρχα, Σύ, ὅστις τήν ψυχήν σου ἔθεσας ὑπέρ τοῦ ποιμνίου Σου, δικαίως ἀπολαμβάνεις τήν ἀγήρω δόξαν καί μακαριότητα τῆς αἰωνιότητος. Οὐδέποτε θά λησμονήσωμεν, ὅτι ἔπεσες μαχόμενος εἰς τόν εὐγενέστερον ἀγώνα τῆς ἀνθρωπίνης, ὑπάρξεως, τόν ἀγώνα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἐλευθερίας τῆς Θρησκευτικῆς Συνειδήσεως. Δι' αὐτό ἀτενίζοντες μετ' εὐλαβείας τήν Ἀθάνατον Μορφήν σου, ὑποσχόμεθα γονυκλινεῖς πρό τοῦ Τάφου σου, νά συνεχίσωμεν τόν ἀγώνα, πού μᾶς ἐπεβλήθη μέχρι τῆς ὁριστικῆς νίκης».

(" Ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας" Τεῦχος 125/24-3-1952)

 

Ἠμεῖς τά πνευματικά του τέκνα, ἐκπληρώσαντες τό ἀπαραίτητον υἱκόν χρέος τῆς εὐσεβοῦς μνημοσύνης τοῦ ἐπί τῇ συμπληρώσει πεντήκοντα ἐτῶν ἀπό τῆς ἀποβιώσεώς του, αἰτούμεθα ἀπό Θεοῦ μέν τήν αἰωνίαν ἀνάπαυσιν τῆς μακαρίας ψυχῆς τοῦ εἰς τόν χορόν τῶν ὁμολογητῶν τῆς πίστεώς μας.


Ἀπό δέ τοῦ μνημονευομένου Πατρός, τήν πρός Κύριον πρεσβείαν τοῦ ἅμα τῇ πατρικῇ Αὐτοῦ εὐχῇ πρός ἐνίσχυσιν ἡμῶν καί ἐνδυνάμωσιν εἰς τό ἔργον ὁ παρ' ἐκείνου καί τοῦ μεγάλου Αὐτοῦ συνεργάτου καί πρωτεργάτου τοῦ ἱεροῦ ἠμῶν ἀγῶνος, τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου παρελάβομεν.


Αἰωνία σου ἡ μνήμη Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δεσπότα.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
† Ὁ Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος Χρυσόστομος Β´

 

Kykladwn3

 


--------------------------------------------------------------------
* Ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης ὁ ὁποῖος ἐτέλεσε κρυφίως τὴν ἐξόδιον ἀκολουθίαν τοῦ Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Κυκλάδων Γερμανοῦ ἦτο ὁ συγγράψας τὸ παρὸν ἀφιέρωμα ἤδη Μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Χρυσόστομος Β´.

 

Ἑπικοινωνία

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ Γ.Ο.Χ ΑΘΗΝΩΝ
Κάνιγγος 32, γ΄ ὄροφος- Ἀθήνα τ.κ. 10682

Κλειδήμου 6- Πετράλωνα Ἀθήνα τ.κ. 11852

τηλ. 210 3828280 φαξ: 210 3847365